BEN ÖLECEK ADAM DEĞİLİM

Kapimi çalip durma ölüm,

Açmam;

Ben ölecek adam degilim.

Alistim bir kere gökyüzüne;

Bunca yillik yoldasimdir bulutlar.

Sıkılırim,

Kuslar civildamasa dallarinda,

Yemislerine doymadigim agaçlarin,

Yagmur mu yagiyor,

Günes mi var,

Farketmeliyim

Baktigim pencereden.

Deniz görünmeli çiksam balkona.

Tamamlamali manzarayi

Karli daglarla sürülmüs tarlalar.

Ekmekten olamam dogrusu,

Nimet bildigim;

Sudan geçemem,

Tuzludur teneffüs ettigim hava.

Ya nasil dururum oldugum yerde,

Öyle upuzun yatmis,

Iki elim yanima getirilmis,

Hareketsiz,

Sükûta râmolmus;

Sanki devrilmis bir heykel?

Ellerim ne der sonra bana?

Sogumus kalbime ne cevap veririm?

Utanmaz miyim ayaklarimdan?

Kalkmaliyim,

Dolasmaliyim,

Sokaklarda, parklarda.

El sallamaliyim

Giden trenlere,

Kalkan vapurlara.

Bilmeliyim,

Gölgelerin boyundan,

Saatin kaç oldugunu...

Islik çalmaliyim.

Türkü söylemeliyim

Yol boyunca,

Keyfimden ya hüznümden.

Geçmis günleri hatirlamaliyim,

Dalip dalip akarsuya,

Hayaller kurmaliyim,

Güzel gelecege dair.

Yanimdan geçenler olmali,

Selâm almaliyim;

Robenson'u düsünmeliyim,

Garipligini:

Sükretmeliyim

Insanlar arasinda olduguma.

Nedir ki eninde sonunda ölüm?

Ayri düsmek degil mi asinalardan?

Kapimi çalip durma ölüm,

Açmam;

Ben ölecek adam degilim

MEMLEKET İSTERİM

Memleket isterim

Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;

Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim

Ne başta dert, ne gönülde hasret olsun;

Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim

Ne zengin fakir, ne sen ben farkı olsun;

Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim

Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;

Olursa bir şikâyet ölümden olsun.

Anadolu Sevgisi

Sen bizim daglari bilmezsin gulum,

Hele boz dumanlar cekilsin de gor

Her haftası bayram, her günü düğün;

Hele yaylalara cikilsin da gor

Bilmezsin ovalar nasildir bizde;

Kagnilar yollarda yoncalar dizde...

Saydiklarim damla degil denizde,

Hele bir ekinler ekilsin de gor

Gormedin sen bizim mavi sulari,

Karlar eriyince kirar yulari...

Kopuk olur beyaz, sel olur sari;

Hele tastan tasa dokulsun de gor

Sen bizim koyler gormedin ki hic..

Yollari toz, camur, evleri kerpic

O kirli kabukta, o en temiz ic;

Hele bir yakindan bakilsin da gor

Anlamaz bilmezsin sen bizim halki;

Sevgiyi bulasin yakina gel ki..

Kaliplar gercegi gostermez belki,

Gonul perdeleri sokulsun de gor

Abdurrahim Karakoç

ARKADAŞ

Bir lokma ekmeği ikiye böldük

Beraber ağladık beraber güldük

Ne günler yaşadık ne günler

Hayat bir masalmış arkadaş

Elveda aşklara

Elveda yıllara

Bu nankör zamana

Yenildim arkadaş

İnsanı insana

Ezdiği bu yerde

Bir ömür harcadık

Tükendik arkadaş

Bir türlü bitmedi bu hayat kavgamız

Hep başka bahara kaldı bak sevdamız

Kim vurduya gitti yarınlarımız

Hayat bir kumarmış arkadaş

Çocukken ne düşler kurardık senle

Masmavi bir dünya çizerdik senle

Mutluluk içinde barış içinde

Hatırlarmısın arkadaş

Sınırı olmayan bir dünya yokmu

Savaşsız kavgasız bir dünya yokmu

İnsanca yaşamak bu bize çokmu

Söylesene arkadaş

Her Şey Sende Gizli

Yerin seni çektiği kadar ağırsın,

Kanatların çırpındığı kadar hafif..

Kalbinin attığı kadar canlısın,

Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...

Sevdiklerin kadar iyisin,

Nefret ettiklerin kadar kötü..

Ne renk olursa olsun kaşın gözün,

Karşındakinin gördüğüdür rengin..

Yaşadıklarını kar sayma:

Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,

Sevdiğin kadardır ömrün..

Gülebildiğin kadar mutlusun.

Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin

Sakın bitti sanma her şeyi,

Sevdiğin kadar sevileceksin.

Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer

Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.

Bir gün yalan söyleyeceksen eğer;

Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.

Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret,

Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.

Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın,

Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.

Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın

Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.

Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..

İşte budur hayat!

İşte budur yaşamak,

Bunu hatırladığın kadar yaşarsın

Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün

Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun

Çiçek sulandığı kadar güzeldir,

Kuşlar ötebildiği kadar sevimli,

Bebek ağladığı kadar bebektir.

Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin,

bunu da öğren,

SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN...